Tijdens nieuwjaarsnacht liep het vreugdevuur in Scheveningen volledig uit de hand. Gelukkig waren er geen gewonden, maar de schade bleek groot. Het was aan burgmeester Pauline Krikke om die nacht de crisiscommunicatie te verzorgen. Zij maakte hierbij meerdere pijnlijke fouten. Wij van Sterk Werk Crisis & Communicatie hebben hier een blog over geschreven. Deze lees je hier.

Op 9 januari schrijft Follow the Money een artikel over het Museum COMM (voorheen Museum van Communicatie). Directeur Tobias Walraven keerde zichzelf, volgens FTM, meer salaris uit dan zijn collega bij het Stedelijk Museum en deed voor 4 ton zaken met bedrijven waaraan hijzelf verbonden was. Het museum en de directeur besluiten eerst te zwijgen. Verrassend genoeg zorgt het artikel voor weinig rumoer in de buitenwereld en bij het museum zelf. Zo blijft de raad van toezicht de directeur steunen. Later in dezelfde maand stapt de directeur alsnog, uit zichzelf, op. Waarbij als oorzaak ‘negatieve publiciteit’ wordt genoemd. Adformatie schreef er een interessant artikel over.

Op 1 januari werd rapper Feis doodgeschoten. Aanleiding voor de schietpartij zou een woordenwisseling zijn geweest, die eerder had plaatsgevonden in een café. Twee fotografen besluiten tijdens het incident, in plaats van foto’s te maken, de rapper en zijn broer te hulp te schieten. Zij werden vervolgens op 18 januari door de politie in het zonnetje gezet. Op het eerste gezicht een mooi gebaar. Er ontstaat echter ophef als de politie een foto hiervan op sociale media plaatst. Het komt al snel over als een publicitair fotomomentje en mensen vragen zichzelf logischerwijs af: Hoe moet dit voelen als nabestaande? Waar liggen de grenzen van publiciteit?

In de zomer van 2018 wordt chef-dirigent van het Concertgebouw Daniele Gatti ontslagen, nadat hij beschuldigd wordt van een Me Too-affaire. De affaire werd door de organisatie volledig doodgezwegen. Pas in januari 2019 spreekt de directeur van het Concertgebouw, Jan Raes, over de situatie om vervolgens direct een pleidooi te houden voor meer subsidie naar de klassieke muziek. Elfie Tromp van Radio 1 geeft hierbij aan: ‘’het had Raes gesierd meer stil te staan bij de implicaties van het ontslag en de effecten die dit gehad heeft op de medewerkers.’’ Het lijkt Elfie Tromp daarom verstandig om “ook een cursus communicatie in MeToo-crisis te volgen als ze de gedroomde extra subsidie willen krijgen.” Zie hier het gehele stuk.

Op 5 januari opent de Telegraaf met de woorden: ‘Misbruikdrama Atletiekwereld’. Een sprinttrainer vergreep zich volgens het artikel 35 jaar lang aan meerdere jonge pupillen. De reactie van de sportbond verdiende vervolgens niet de schoonheidsprijs. Zoals Adformatie scheef: ‘’Sportbond heeft in crisiscommunicatie meer oog voor zichzelf dan voor de slachtoffers.’’ Lees het artikel van Adformatie.

Holland Maas Scheepvaart Beheer heeft in 2013 het containerschip HMS Laurence naar India laten varen. Op het strand vlakbij Alang in noordwest-India is de Laurence vervolgens gesloopt, waarbij afvalregels werden overtreden. De scheepseigenaar krijgt hiervoor een boete van 780.000 euro maar besluit verrassend genoeg daarbovenop een schikking van 2,2 miljoen euro te betalen. Het bedrijf heeft zelf aangeboden de maximale sancties te betalen en krijgt hierdoor een hoop sympathie. De directie geeft aan: ‘’Wij zijn voorstander van duurzaam en milieubewust handelen. Het zal niet meer voorkomen. Om die belofte kracht bij te zetten, hebben wij aangeboden de maximale boete te betalen en de volledige verkoopopbrengst van het schip over te dragen aan het Openbaar Ministerie.’’ Een goede keuze van de organisatie die goed past bij het beeld dat zij willen uitstralen.

Halverwege Januari wordt Financieel Dagblad (FD)-journaliste Ans Boersma Turkije uitgezet. Dit nadat het OM informatie over haar had opgevraagd. Boersma werd ervan verdacht dat ze in 2014 met valse papieren zou hebben geprobeerd haar vriend, die banden met terroristische organisaties had, naar Nederland te halen. Het FD besloot, direct nadat bekend werd gemaakt dat Ans Boersma Turkije was gezet, een statement te maken over persvrijheid. Toen de volledige waarheid uiteindelijk naar buiten kwam, moest de krant onverwachts terugkomen op zijn woorden. Het FD heeft vervolgens de banden met Ans Boersma verbroken.